Het Lint

Het Lint is een verhaal over tijd, vergankelijkheid en verbinding. Het lint kan vanalles zijn: een navelstreng, een veter of een hoogspanningskabel. In een bijhorende spin-off installatie weefde ik een lint als een rode draad van een web in gebroken eierschalen en schelpen.
In een latere versie heb ik het verhaal gedrukt op kalkpapier, zodat je door de prent heen al iets van de volgende kunt zien. Ik voelde me daarbij geïnspireerd door een citaat van Margaret Atwood:

Think of time as having a shape, something you could see, like a series of liquid transparancies, one laid on top of another. You don’t look back along time but down through it, like water. Sometimes this comes to the surface, sometimes that, sometimes nothing. Nothing goes away.